The Plum, The Prune and The Apricot (from the Fables of Mkhitar Gosh)

Սալորն, Դամոնն, եւ Ծիրանն յԱռակք Մխիթար Գոշի
Ի միասին սալոր եւ դամոն եւ ծիրան

ամբաստանեցան՝ամբաստանել - to accuse

թէ ընդէ՝ր

զատամունս հարունատամ հարկանել - to strike a tooth

։ Եւ նոքա պատասխանեալ ասեն. Ձեզ ոչ է գիտելի. այլ հմուտք ի բժշկաց գիտեն՝ զի վնասիչ եմք

որովայնիորովայն - belly

. արդ եթէ զայն գործեմք եւ յաճախեն յուտել, զի՞նչ առնէին եթէ ոչ

լորճէաքլորճել - to put on edge, to irritate

. որով շնորհ ունել՝ քան թէ ամբաստանել պարտիք։ Լուծումն առակիս այս է, զի դառն եւ ապականիչ է չարութիւն ոգւոյ եւ դժնդակ ի գործել նախ, եւ ախտաւորք կամին զի դիւրագործ լինիցին. զի թէ դժուարաւ գործին եւ այնքան ախորժ են, զի՞նչ առնէին եթէ դիւրագործք էին. որ եւ յայտ իմաստնոց է՝ զի գոհանալի է, եւ ոչ ամբաստանելի զխնամողէն։

—

The plum, prune, and apricot together were accused of setting the teeth on edge. In response they said: "You do not know it, but skilled physicians do know that we are harmful to the abdomen. If we do that and they continue to eat, what would they do if we did not set [teeth] on edge? We deserve thanks, not condemnation." This fable is explained as follows: bitter and corrupting is evil of the soul and painful as it first works. The diseased wish to be easy. For if they work with difficulty and are so appetizing, what would they do if easy. It is clear to the wise that the protector is to be thanked, not blamed.

(Translated into English by Robert Bedrosian)

—