The opening of The Iliad, translated into 5th century Grabar

Detail of a four-part miniature of (1) the death of Hector, (2) Achilles and Polyxena on Hector's grave, (3) Achilles with Hecuba in the temple, and (4) the death of Achilles, from the ‘Histoire ancienne jusqu'à César’, France, N., 1250-1275, Add MS 19669, f. 84r. The British Library.

—

զԻլիականն

Հոմերոս

Թարգմանեց Գրաբարի՝ Պիոն Հրեշտակացի

Զբարկութիւն՝ Դիցուհի, երգէ զբարկութեանն՝ Աքիլլեսի որդի Պելեոսի,

Զբարկութեան մահաբերութեան զոր ածեր ՚ի վերայ զԱքեացիք զանհնարին ցաւք.

Եւ տարաժամ առաքեաց ՚ի Հադես քաջ զոգիս բազմաց նահատակաց,

Զոր զանձինս իւրեանց արարին գէշ թռչնոց եւ կերակուր շանց,

Վասն որոյ եւ կատարեցաւ զխորհուրդն զԱրամազդի ՚ի ժամանակէն 

Զոր հակառակէին մարտ ՚ի պատերազմի Ագամեմնոն որդի Ատրեոս արքայի եւ քաջն Աքիլլես։

—

The Iliad

Homer

Translated by Robert Fagles

Rage—Goddess, sing the rage of Peleus’ son Achilles,

Murderous, doomed, that cost the Achaeans countless losses,

Hurling down to the House of Death so many sturdy souls,

Great fighters’ souls, but made their bodies carrion,

Feasts for the dogs and birds,

And the will of Zeus was moving toward its end.

Begin, Muse, when the two first broke and clashed,

Agamemnon lord of men and brilliant Achilles.

—

The Iliad

Homer

Translated by Stephen Mitchell

The rage of Achilles—sing it now, goddess, sing through me

The deadly rage that caused the Achaeans such grief

And hurled down to Hades the souls of so many fighters,

Leaving their naked flesh to be eaten by dogs

And carrion birds, as the will of Zeus was accomplished.

Begin at the time when bitter words first divided

That king of men, Agamemnon, and godlike Achilles.