The Wedding of the Sun (from the Fables of Mkhitar Gosh)

Հարսանիքն արեգական յԱռակք Մխիթար Գոշի
Եղեւ հարսանիս արեգական, եւ առաքեաց

հրաւիրեաց զծաղկունսն հրաւիրել ծաղիկք - To invite flowers

առ հասարակ. զի ըստ զուգաւորութեան, եւ անդ ի միասին ի հարսանիս գայցեն։ Եւ լուեալ

ձիւնածաղկի ձիւնածաղիկ - snowball plant

եւ այլոց այսպիսեաց, փութացան քան զբազումս ժամանել. եւ ի ժողովիլն այլոց զի ի միասին վայելեսցեն, ոչ երեւէր նա՝ զի

խորշակահար խորշակահար - parched, burnt

եղեալ ցամաքեցաւ. եւ առ հասարակ սեռք ամենայն պատուեալ պսակեցան։

Միտք առակիս արսպիսի է. զի արեգակն է տէր, եւ հարսանիս՝ ժամանակ չարչարանացն, եւ

հրաւիրակք հրաւիրակք - guests

՝ առաքեալքն. զի

զկնի աւետարանին զկնի աւետարանին - after the Gospel

եւ անդ, այսինքն յերկրորդ գալստեանն ի միասին պսակեսցին. իսկ

ծանծաղք ծանծաղ - shallow

՝ եւ յաւժարամիտք եղեալ աւետեաց բանին, սակայն ի փորձանս անկան՝ եւ ոչ կարացին ընդդիմանալ. Եւ պսակեալ այլք՝ ինքեանք մնացին անպսակք։

—

The sun was having a wedding, and sent around inviting the flowers one and all, so that they come to the wedding in couples and together. When the snowball-tree and others like it heard about this, they hastened to arrive before many others. When the others had assembled, to enjoy things together, [the snowball-tree] did not appear; for, parched by the sun, it had dried up. The [other] species [of flowers] were universally honored and crowned.

Here is the thought this fable is expressing: the sun is the Lord; the wedding, a period of torments. The invitees are the Apostles, for after the Gospel, that is to say, at the Second Coming they shall be crowned together. The shallow ones although enthusiastic to the glad tidings, nonetheless fell into temptation and were unable to withstand. And when the others were crowned, they themselves remained uncrowned.

(Translated into English by Robert Bedrosian)

—