, յանդիմանական վարեցաւ առ նա բանիւ՝ ասելով. Բազումք
համանմանհամանման - alike
քեզ ոչ
պարծինպարծիլ - to brag
. սակայն եւ ոչ
զանխլանանզանխլանալ - to be ignorant of
փառք նոցա՝ ի պտղոյ առաւել քան ի հասակէ գովեալք. զի՞ այդպէս
յանդգնիսյանդգնիլ - to dare
. ես եւ ոչ մի ինչ եմ, բայց մարդիկ զպտուղ իմ ուտելով՝ եւ զիս եւս յարգեն. այլ պտուղ քո ի
դարմանսդարման - remedy, cure
կայ խոզից։ Եւ զայս ասացեալ լռեցուցանէր, ծիծաղելի զնա ցուցեալ։ Միտք առակիս յայտնի է, խրատելով
զսնապարծսսնապարծ - vainglorious
՝ որք
յազգքազգ - lineage
եւ ի
տեսակստեսակ - kind, type, collective
եւ ի զաւրութիւնս պարծին. ոչ ուսեալք յիմաստնոյն՝ եթէ գովեսցէ զքեզ ընկերն, եւ մի՛ դու. այլ նոքա
զխոտելինխոտելի - reprehensible
առ ինքեանս
թագուցանենթագուցանել - to conceal
, սակայն ի գիտողաց յանդիմանին, ոչ ունելով պիտանի ինչ
կենցաղոյսկենցաղ - conduct, life
՝ նա եւ ոչ
հոգւորհոգեւոր - spiritual
ինչ. եւ որք ի նմանէ
այպանինայպանել - to insult
, բազում անգամ քան զնոսա լաւագոյն գտանին, եւ ընդունելիք մարդկան լինին. եւ նոքա անարգ եւ ծիծաղելիք ի բաց խոտին։
—
The oak vaingloriously put on airs, saying that it was of royal stock, on account of its height, and extremely powerful since a huge force [of oaks] resided in Lebanon. And it thought to trample all underfoot. Now the walnut/almond tree edid not stand for this and rebuked the oak, saying: "Many like you do not boast albeit they are not unaware of their glory, [being] praised more for fruit than for size. Why are you so brazen? [Even] I am nothing except that people, eating my fruit, praise me and respect me. But your fruit is victuals for swine." Having said this, he silenced the other and showed him to be laughable.
The message of this fable is clear, counseling the vainglorious who boast of [their] line, type, and might, who have not learned from the wise that your friend should [be the one] to praise you, and not you yourself. Rather, they conceal their despicable [sides]. However, they are rebuked by the knowledgeable since there is nothing of use in their conduct or spirits. Those scorned by such a one are many times better, accepted by people. And those [scorners], dishonored and laughed at, are themselves scorned.
Learn Classical Armenian! started in June, 2021 with daily Grabar (Classical Armenian) exercises. The exercises are designed to take about 5-10 minutes to work through, with most of the material sourced or modified from the 5th century Classical Armenian translation of the Bible (of which, you can find an invaluable Grabar-English concordance at Arak29 ). With the encouragement of Robert Bedrosian , the exercises have increasingly come to focus on "spoken" Grabar by emphasizing short, spoken-style phrases that help the reader think in Grabar and, hopefully, come to parse longer sentences later on. To whet the appetite, here are some famous literary lines that I recently translated into 5th century style Classical Armenian — Additional resources: *If you are looking for “official” material, the following resources may be helpful: i) The University of Texas has free Classical Armenian lessons here , ii) Robert Thomson has a textbook that you can access freely here , iii)
Here are all the Armenian male names compiled from Volume 1 of Yeghishe’s History of Vartan and the Armenian War : Anania (Անանիա) Artak (Արտակ) Arten (Արտէն) Basil (Բասիլ) Ěnjugh (Ընջուղ) Gad (Գադ) Gadesho (Գադեշոյ) Garegin (Գարեգին) Giwt (Գիւտ) Hovsep (Յովսէփ) Kasu (Քասու) Manej (Մանէճ) Manen (Մանէն) Meghet (Մեղէտ) Mushē (Մուշէ) Nerseh (Ներսեհ) Nershapuh (Ներշապուհ) Sahak (Սահակ) Shmavon (Շմաւոն) Surmak (Սուրմակ) Tachat (Տաճատ) Tatik (Թաթիկ) Tirots’ (Տիրոց) Vahan (Վահան) Varazshapuh (Վարազշապուհ) Vardan (Վարդան) Vasak (Վասակ) Yeghbayr (Եղբայր) Yeghisha (Եղիշա) Yeremia (Երեմիա) Yevghagh (Եւղաղ) Yeznik (Եզնիկ) I would say up to half of those names are still in use today (e.g., Hovsep, Arden, Artak, Sahak, Vartan, Vahan) with some seeming more like clerical names (e.g., Anania, Karekin). Others (e.g., Nerseh, Mushe) are still in use but with modification (Nerses, Musegh). Varazshapuh is distinctly Iranian and Gadesho sounds Assyrian. Then we have some names that don't seem to
Աշխարհաբառ լեզուի վրայ ի Բազմավէպէ (1843) Երբոր ազգային լեզուն պահելու հարկաւորութիւնը եւ օգտակարութիւնը մէջ կը բերէինք, խօսքը հոն եկաւ թէ մաքուր խօսակցութեան համար աշխարհաբառ լեզունիս կանոնի մը դնել պէտք ըլլայ նէ՝ արդեօք ո՛ր աշխարհաբառը ընտրելի է։ Ան հատուածը ուշադրութեամբ կարդացողը՝ մէկէն հասկցած է թէ մեր միտքը ոչ միայն գրաբառ լեզունիս ետ ձգել, կամ աշխարհաբառը գրոց լեզու դարձնել չէ, հապա ընդ հակառակն՝ գրաբառը դիւրաւ ծաղկեցնելուն հնարքը գտնել ու սորվեցնել է. Ինչպէս որ յայտնի կերեւնայ նաեւ ան պայմաններէն որ ընտրելի աշխարհաբառին հարկաւոր սեպեցինք։ Հիմա, հոնտեղը ըրած խոստմունքնիս կատարելու համար՝ քիչ մը աւելի բացատրենք մեր նոյն կարծիքը։ Ընտրելի աշխարհաբառը ան ատեն ազնիւ կըլլայ ըստ կարի, եւ շատին հաճոյ, շատին ալ դիւրաւ հասկնալի, երբոր արդէն գրաբառի մօտեցած ըլլայ ուրիշներէն աւելի, ու ասկէ ետքն ալ աւելի մօտենալու վրայ ըլլայ. այնպէս որ առանց իմացուելու, այսինքն առանց մեծ դժուարութեան, գրաբառ լեզուին հետ միանայ։ Թէ որ ինչպէս մեզի՝ նմանապէս ուրիշներուն ալ հարկ երեւնայ աս հիմանս վրայ ընել մե
Comments
Post a Comment