The Apple and The Pear (from the Fables of Mkhitar Gosh)
Նախանձ առ միմեանց
կալանունել - to have
խնձորի եւ տանձի՝ եղբարք գոլովգոլ - to exist
. եւ այսպիսի էր յեղանակն, թէ հարազատ մեք՝ զիա՞րդ թագաւորք զաւրինակդօրինակ - example
քո արարեալ ոսկի, ասէր առ խնձոր, ի ձեռին նկարեն։ Եւ նա ասէ. Զի բոլորատեսակբոլորատեսակ - round
եմ եւ անուշահոտ. եւ թէ ոչ նախանձին, առնեմ լինել եւ քեզ ընդ իս ի սեղան ճոխից, թէ եւ նշանակն ոչ լինի ոսկի։ Եւ նա տակաւին խանդայրխանդալ - to envy
՝ մինչեւ արկաւարկանել - to throw
խոզից։ Զայս տայ իմանալ յեղանակս, թէ ոչ է պարտ անարգի եղբաւր նախանձել ընդ փառս եղբաւր՝ որ պատուի ի մեծամեծաց՝մեծամեծ - grandee
զի ի շնորհս նորա եւ նա վայելէ. թէ յանդգնիյանդգնիլ - to dare
, ես առաւել անարգի։
The apple and the pear, brothers, were jealous of each other. This was the argument. "Why," said [the pear] to the apple, "despite the fact that we are brothers, do kings fashion gold in your example and represent it in hand?" [The apple] replied: "Because I am round and fragrant. And if you were not jealous, I would take you along and you would be with me on the table of the wealthy, although the symbol would not be gold." But [the pear] continued to complain until it fell to the pigs. This [fable] teaches that a contemptible brother should not be jealous of the glory of a brother honored by the grandees. For thanks to him [the glorified brother], the other one too enjoys grace. Should he grow brazen, he will be abased even more . . .
Comments
Post a Comment