Ընթացք ի գրոց բարբառ. Կուսանքն իմաստունքն եւ յիմարք
Ընթացք ի գրոց բարբառ
Ը. Կուսանքն իմաստունքն եւ յիմարք
Նմանեսցի արքայութիւն երկնից տասն կուսանաց, որոց առեալ զլապտերս իւրեանց ելին ընդ առաջ փեսային եւ հարսին: Հինգն ի նոցանէ յիմարք էին, եւ հինգն` իմաստունք: Յիմարքն առին զլապտերսն, եւ ձէթ ընդ իւրեանս ոչ բարձին: Իսկ իմաստունքն առին ձէթ ամանովք ընդ լապտերս իւրեանց: Եւ ի յամել փեսային` նիրհեցին ամենեքեան եւ ի քուն մտին: Եւ ի մէջ գիշերի եղեւ բարբառ. Ահա փեսայ գայ, արիք ընդ առաջ նորա: Յայնժամ յարեան ամենայն կուսանքն եւ կազմեցին զլապտերս իւրեանց: Ասեն յիմարքն ցիմաստունսն. Տուք մեզ յիւղոյդ ձերմէ, զի ահա շիջանին լապտերքս մեր: Պատասխանի ետուն իմաստունքն եւ ասեն. Գուցէ ոչ իցէ մեզ եւ ձեզ բաւական, այլ երթայք ի վաճառականս եւ գնեսջիք ձեզ: Իբրեւ նոքա գնացին գնել, եկն փեսայն, եւ պատրաստքն մտին ընդ նմա ի հարսանիսն, եւ փակեցաւ դուռնն: Յետոյ գան եւ այլ կուսանքն եւ ասեն. Տէր, տէր, բաց մեզ: Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Ամէն ասեմ ձեզ թէ` Ոչ գիտեմ զձեզ:
Comments
Post a Comment