Plato's Euthyphro: V

Plato's Euthyphro

Part V

Σωκράτης. ἆρʼ οὖν μοι, ὦ θαυμάσιε Εὐθύφρων, κράτιστόν ἐστι μαθητῇ σῷ γενέσθαι, καὶ πρὸ τῆς γραφῆς τῆς πρὸς Μέλητον αὐτὰ ταῦτα προκαλεῖσθαι αὐτόν, λέγοντα ὅτι ἔγωγε καὶ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ τὰ θεῖα περὶ πολλοῦ ἐποιούμην εἰδέναι, καὶ νῦν ἐπειδή με ἐκεῖνος αὐτοσχεδιάζοντά φησι καὶ καινοτομοῦντα περὶ τῶν θείων ἐξαμαρτάνειν, μαθητὴς δὴ γέγονα σός — “καὶ εἰ μέν, ὦ Μέλητε,” φαίην ἄν, “Εὐθύφρονα ὁμολογεῖς σοφὸν εἶναι τὰ τοιαῦτα, καὶ ὀρθῶς νομίζειν καὶ ἐμὲ ἡγοῦ καὶ μὴ δικάζου· εἰ δὲ μή, ἐκείνῳ τῷ διδασκάλῳ λάχε δίκην πρότερον ἢ ἐμοί, ὡς τοὺς πρεσβυτέρους διαφθείροντι ἐμέ τε καὶ τὸν αὑτοῦ πατέρα, ἐμὲ μὲν διδάσκοντι, ἐκεῖνον δὲ νουθετοῦντί τε καὶ κολάζοντι” —καὶ ἂν μή μοι πείθηται μηδὲ ἀφίῃ τῆς δίκης ἢ ἀντʼ ἐμοῦ γράφηται σέ, αὐτὰ ταῦτα λέγειν ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἃ προυκαλούμην αὐτόν;

Սոկրատէս. Արդ՝ ինձ թերեւս, ո՛վ սքանչելի Եւթիփռոն, ցանկալի է աշակերտ քո լինել, եւ նախագոյն որ առ Սելէտոն, զնոյնս զայսոսիկ ամբաստանել զսմանէ, ասելով՝ զի ես իսկ յառաջագոյն ժամանակաւն զաստուածայինսն գիտել յոյժ փոյթ առնէի, եւ այժմիկ՝ զի եւ նա ընքնագրով ասէ եւ նորաձեւելով յաղագս աստուածայնոցն մեղանչել՝ աշակերտ եղեայ քո։ Եւ ասացից եթէ, ո՛վ Մելիտէ, եթէ զԵւթիփռոն խոստովանիս իմաստուն գոլ առ այսպիսիսս եւ ուղղապէս կարծել, եւ զիս վարկցիս, եւ մի՛ հանդիսիր. Ապա եթէ ոչ՛ նմա վարդապետի հասո՛ հանդէս յառաջագոյն քան եթէ ինձ, իբրու ձերիցս ապականողի՝ իմ իսկ եւ հօրն իւրոյ. զայս իսկ ուսուցանելով, եւ զնա խրատելով իսկ եւ տանջելով. եւ եթէ ոչ հաւանեսցի ինձ, եւ ոչ թոյլ տացէ ամբաստանելով կամ փոխան իմ գրեսցէ զքէն, զնոյնս զայսոսիկ ասել ի հանդիսարանին զոր ինչ յառաջագոյն ամբաստանէի զսմանէ։

Socrates. Then the best thing for me, my admirable Euthyphro, is to become your pupil and, before the suit with Meletus comes on, to challenge him and say that I always thought it very important before to know about divine matters and that now, since he says I am doing wrong by acting carelessly and making innovations in matters of religion, I have become your pupil. And “Meletus,” I should say, “if you acknowledge that Euthyphro is wise in such matters, then believe that I also hold correct opinions, and do not bring me to trial; and if you do not acknowledge that, then bring a suit against him, my teacher, rather than against me, and charge him with corrupting the old, namely, his father and me, which he does by teaching me and by correcting and punishing his father.” And if he does not do as I ask and does not release me from the indictment or bring it against you in my stead, I could say in the court the same things I said in my challenge to him, could I not?

Εὐθύφρων. ναὶ μὰ Δία, ὦ Σώκρατες, εἰ ἄρα ἐμὲ ἐπιχειρήσειε γράφεσθαι, εὕροιμʼ ἄν, ὡς οἶμαι, ὅπῃ σαθρός ἐστιν, καὶ πολὺ ἂν ἡμῖν πρότερον περὶ ἐκείνου λόγος ἐγένετο ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἢ περὶ ἐμοῦ.

Եւթիփռոն. Այո՛ երդնլով յԱրամազդ, ո՛վ Սոկրատէս, եթէ ձեռս տարածեսցէ արդեւք գրել զինէն, գտից արդեւք՝ որպէս թուի ինձ՝ զի սնոտի է. եւ յոյժ թերեւս առ ի մէնջ յառաջագոյն յաղագս նորա բան լինիցի ի հանդիսարանին՝ քան եթէ նորա յաղագս իմ։

Euthyphro. By Zeus, Socrates, if he should undertake to indict me, I fancy I should find his weak spot, and it would be much more a question about him in court than about me.

Σωκράτης. καὶ ἐγώ τοι, ὦ φίλε ἑταῖρε, ταῦτα γιγνώσκων μαθητὴς ἐπιθυμῶ γενέσθαι σός, εἰδὼς ὅτι καὶ ἄλλος πού τις καὶ ὁ Μέλητος οὗτος σὲ μὲν οὐδὲ δοκεῖ ὁρᾶν, ἐμὲ δὲ οὕτως ὀξέως ἀτεχνῶς καὶ ῥᾳδίως κατεῖδεν ὥστε ἀσεβείας ἐγράψατο. νῦν οὖν πρὸς Διὸς λέγε μοι ὃ νυνδὴ σαφῶς εἰδέναι διισχυρίζου, ποῖόν τι τὸ εὐσεβὲς φῂς εἶναι καὶ τὸ ἀσεβὲς καὶ περὶ φόνου καὶ περὶ τῶν ἄλλων; ἢ οὐ ταὐτόν ἐστιν ἐν πάσῃ πράξει τὸ ὅσιον αὐτὸ αὑτῷ, καὶ τὸ ἀνόσιον αὖ τοῦ μὲν ὁσίου παντὸς ἐναντίον, αὐτὸ δὲ αὑτῷ ὅμοιον καὶ ἔχον μίαν τινὰ ἰδέαν κατὰ τὴν ἀνοσιότητα πᾶν ὅτιπερ ἂν μέλλῃ ἀνόσιον εἶναι;

Սոկրատէս. Եւ ես իսկ, ո՛վ ընկեր սիրելի, զայսոսիկ գիտելով՝ աշակերտ քո ցանկամ լինել. Գիտելով զի եւ ա՛յլ ոք երբէք եւ սա Մելետոս՝ զքեզ իսկ ոչ տեսանել կարծէ. բայց զիս այսպէս երագ եւ դիւրաւ տեսաւ՝ իբրու ամբարշտութիւն զինէն գրեաց։ Արդ այժմիկ, ըստ Արամազդայ, ասա ինձ զոր ինչ այժմիկ իսկ հաւաստի գիտել ստիպէիր, թէ որպիսի՞ ասես գոլ զբարեպաշտն իսկ եւ զամբարիշտն, եւ յաղագս սպանման եւ յաղագս այլոցն. կամ եթէ ո՞չ նոյն է առ ամենայն գործոյ սուրբն նոյն ընքեան. եւ անսուրբ իսկ՝ սրբոյն ամենայնի ներհակն, եւ նոյն՝ ընքեան իսկ նման, եւ ունելով մի ինչ տեսակ ըստ ոչ սրբութեանն՝ ամենայն զոր ինչ եւ հանդերձեալ են սուրբ գոլ։

Socrates. And I, my dear friend, perceiving this, wish to become your pupil; for I know that neither this fellow Meletus, nor anyone else, seems to notice you at all, but he has seen through me so sharply and so easily that he has indicted me for impiety. Now in the name of Zeus, tell me what you just now asserted that you knew so well. What do you say is the nature of piety and impiety, both in relation to murder and to other things? Is not holiness always the same with itself in every action and, on the other hand, is not unholiness the opposite of all holiness, always the same with itself and whatever is to be unholy possessing some one characteristic quality?

Εὐθύφρων. πάντως δήπου, ὦ Σώκρατες.

Եւթիփռոն. Ամենայն իրօք իրաւացի, Սոկրատէ։

Euthyphro. Certainly, Socrates.