Plato's Euthyphro: Part 1

Plato's Euthyphro

Part 1

Εὐθύφρων. τί νεώτερον, ὦ Σώκρατες, γέγονεν, ὅτι σὺ τὰς ἐν Λυκείῳ καταλιπὼν διατριβὰς ἐνθάδε νῦν διατρίβεις περὶ τὴν τοῦ βασιλέως στοάν; οὐ γάρ που καὶ σοί γε δίκη τις οὖσα τυγχάνει πρὸς τὸν βασιλέα ὥσπερ ἐμοί.

Եւթիփռոն. Զի՞նչ նորագոյն, ո՛վ Սոկրատէս, եղեւ, զի դու թողեալ զշրջելն ի Լիւկիա` աստանօր այժմիկ դեգերիս առ սրահս թագաւորին. Քանզի ոչ երբէք եւ քեզ հանդէս իսկ գոլով հանդիպի առ թագաւորին՝ որպէս եւ ինձ։

Euthyphro. What strange thing has happened, Socrates, that you have left your accustomed haunts in the Lyceum and are now haunting the portico where the king archon sits? For it cannot be that you have an action before the king, as I have.

Σωκράτης. οὔτοι δὴ Ἀθηναῖοί γε, ὦ Εὐθύφρων, δίκην αὐτὴν καλοῦσιν ἀλλὰ γραφήν.

Սոկրատէս. Ոչ արդ Աթենացիք իսկ, ո՛վ Եւթիփռոն, հանդէս զսա կոչեն՝ այլ գիրք։

Socrates. Our Athenians, Euthyphro, do not call it an action, but an indictment.

Εὐθύφρων. τί φῄς; γραφὴν σέ τις, ὡς ἔοικε, γέγραπται· οὐ γὰρ ἐκεῖνό γε καταγνώσομαι, ὡς σὺ ἕτερον.

Եւթիփռոն. Զի՞նչ ասես. գի՞ր ոք զքէն, որպէս թուի, գրեալ է. զի ոչ զայն իսկ իմացայց, որպէս դո՞ւ զայլմէ ուրուք։

Euthyphro. What? Somebody has, it seems, brought an indictment against you; for I don't accuse you of having brought one against anyone else.

Σωκράτης. οὐ γὰρ οὖν.

Սոկրատէս. Ոչ իսկ։

Socrates. Certainly not.

Εὐθύφρων. ἀλλὰ σὲ ἄλλος;

Եւթիփռոն. Այլ ա՞յլ ոք զքէն ի գրեալ։

Euthyphro. But someone else against you?

Σωκράτης. πάνυ γε.

Սոկրատէս. Ամենեւին իսկ։

Socrates. Quite so.

Εὐθύφρων. τίς οὗτος;

Եւթիփռոն. Ո՞ ոք է սա։

Euthyphro. Who is he?

Σωκράτης. οὐδʼ αὐτὸς πάνυ τι γιγνώσκω, ὦ Εὐθύφρων, τὸν ἄνδρα, νέος γάρ τίς μοι φαίνεται καὶ ἀγνώς· ὀνομάζουσι μέντοι αὐτόν, ὡς ἐγᾦμαι, Μέλητον. ἔστι δὲ τῶν δήμων Πιτθεύς, εἴ τινα νῷ ἔχεις Πιτθέα Μέλητον οἷον τετανότριχα καὶ οὐ πάνυ εὐγένειον, ἐπίγρυπον δέ.

Սոկրատէս. Եւ ոչ ես բարեւք ճանաչեմ զայրն, ո՛վ Եւթիփռոն. քանզի համբակ ոմն երեւէր ինձ եւ անգէտ, եւ անուանէին զնա, որպէս ես կարծեմ, Մելիտոն. եւ է իսկ ատենիցն Պիտտեւս. եթէ առ միտս ունիս զոք Պիտտեայ Մելիտոն, իբրեւ ձաղկամազ եւ ոչ ամենեւին գեղեցկամօրու եւ արծռունկն։

Socrates. I don’t know the man very well myself, Euthyphro, for he seems to be a young and unknown person. His name, however, is Meletus, I believe. And he is of the deme of Pitthus, if you remember any Pitthian Meletus, with long hair and only a little beard, but with a hooked nose.

Εὐθύφρων. οὐκ ἐννοῶ, ὦ Σώκρατες· ἀλλὰ δὴ τίνα γραφήν σε γέγραπται;

Եւթիփռոն. Ոչ զմտաւ ածեմ, ո՛վ Սոկրատէս. այլ արդ՝ զի՞նչ գիր զքէն գրեալ է։

Euthyphro. I don’t remember him, Socrates. But what sort of an indictment has he brought against you?

Σωκράτης. ἥντινα; οὐκ ἀγεννῆ, ἔμοιγε δοκεῖ· τὸ γὰρ νέον ὄντα τοσοῦτον πρᾶγμα ἐγνωκέναι οὐ φαῦλόν ἐστιν. ἐκεῖνος γάρ, ὥς φησιν, οἶδε τίνα τρόπον οἱ νέοι διαφθείρονται καὶ τίνες οἱ διαφθείροντες αὐτούς. καὶ κινδυνεύει σοφός τις εἶναι, καὶ τὴν ἐμὴν ἀμαθίαν κατιδὼν ὡς διαφθείροντος τοὺς ἡλικιώτας αὐτοῦ, ἔρχεται κατηγορήσων μου ὥσπερ πρὸς μητέρα πρὸς τὴν πόλιν. καὶ φαίνεταί μοι τῶν πολιτικῶν μόνος ἄρχεσθαι ὀρθῶς· ὀρθῶς γάρ ἐστι τῶν νέων πρῶτον ἐπιμεληθῆναι ὅπως ἔσονται ὅτι ἄριστοι, ὥσπερ γεωργὸν ἀγαθὸν τῶν νέων φυτῶν εἰκὸς πρῶτον ἐπιμεληθῆναι, μετὰ δὲ τοῦτο καὶ τῶν ἄλλων.

Սոկրատէս. Ոչինչ առանց ազնուութեան, որպէս ինձ իսկ թուի. Քանզի համբակ ելով այսչափ իրողութիւն իմանալ՝ յորռին ոչ է, քանզի նա՝ որպէս ասէ՝ գիտէ թէ զի՛նչ յաղանակաւ համբակքն ապականին, եւ ո՛յք ոմանք են ապականիչքն սոցա. եւ տագնապի իմաստուն գոլ, եւ զիմ անուսումնութիւնս տեսանելով՝ իբրու ապականողի ահասակակիցս սորա հասանի ջատագով ինձ լինել առ քաղաքին՝ իբրու առ մօր։ Եւ երեւի ինձ ի քաղաքականացս միայն իշխել ուղղապէս. քանզի ուղղապէս է՝ համբակսն յառաջագոյն դարմանել իբրու զի իցեն արիագոյնք, որպէս եւ բարեւք մշակի նորագոյն տնկոցն վայել է յառաջագոյն փոյթ առնել, եւ ապա յետ այսոցիկ՝ այլոցն։

Socrates. What sort? No mean one, it seems to me; for the fact that, young as he is, he has apprehended so important a matter reflects no small credit upon him. For he says he knows how the youth are corrupted and who those are who corrupt them. He must be a wise man; who, seeing my lack of wisdom and that I am corrupting his fellows, comes to the State, as a boy runs to his mother, to accuse me. And he seems to me to be the only one of the public men who begins in the right way; for the right way is to take care of the young men first, to make them as good as possible, just as a good husbandman will naturally take care of the young plants first and afterwards of the rest.