Demonstration of the Apostolic Preaching: Chapter 4

Սուրբ Իրենեոսի

Ցոյցք Առաքելական Քարոզութեան

Դ.

Քանզի հարկ է եղելոցս ի մեծէ ումեքէ պատճառէ զսկիզբնն եղանելոյն ունել, եւ սկիզբն ամենեցուն Աստուած է. քանզի ո՛չ ինքն եղեւ յումեքէ, եւ յինքենէ եղեւ ամենայն ինչ։ Եւ վասն այսորիկ՝ առաջինհաւանել պարտ եւ արժան է, զի մի Աստուած է Հայրն, որ զամենայն ինչն արար եւ կազմեաց, եւարար զոչ էսն ի գոլ, եւ զամենայն ինչ տանելով՝ միայն է անտանելի. իսկ յամենեսինն եւ այս որ ըստմեզ աշխարհս է, եւ յաշխարհի մարդս. արդ եւ աշխարհս յԱստուծոյ ստեղծաւ։

 

IV.

Because it is necessary for beings to have received their origin from some great cause, and the beginning of all causes is God: For he did not come from anyone, and all things happened because of him. Therefore, one ought first to accept that there is one God, the Father, who created and formed everything, and made the non-existent existent—who guides all things and is alone unguidable. Now among “all things” is also this world, and to this world belongs man; thus, our world was also created by God.